بیشترین میزان مرگ ومیر در کشورهای پیشرفته صنعتی در اثر بیماری های دستگاه قلبی-عروقی اتفاق می افتد. تلاش های اخیر در راستای مدل سازی عددی رفتار قلب انسان در حالت عادی و در صورت وقوع بیماری های مختلف این امکان را فراهم ساخته اند تا بتوان راهی برای مطالعه رفتار و آزمایش راه های درمان به صورت مجازی پیدا کرد تا آسیب های وارده به بدن انسان حداقل شوند. هایپرتروفی بطن ها که در اثر افزایش فشار و حجم خون داخل بطن ایجاد می شود، می تواند باعث تغییر در ساختار و عملکرد آن شده و منجر به نارسایی قلبی شود. در این پژوهش بیماری هایپرتروفی کانسنتریک بطن چپ قلب انسان در نرم افزار کامپیوتری شبیه سازی شد. مدل بطن چپ قلب در نرم افزار تجاری المان محدود غیرخطی ابکس/استاندارد با استفاده از سابروتین یومت براساس علم مکانیک محیط های پیوسته به کار گرفته شد. سعی شد راستاهای فیبرها با جزئیات و دقت بیشتری تعیین گردند و پراکندگی راستاهای فیبرها و صفحات قلبی در مدل غیر همسان گرد هایپرالاستیک دارای رشد، مد نظر قرار گیرند. با افزایش فشار داخل بطن و تنش دیواره، ضریب رشد صفحه ای کم کم از داخل بطن در ناحیه اندوکاردیوم تا ناحیه اپیکاردیوم افزایش یافت و سرانجام سراسر دیواره ضخیم تر شد. بعد از باربرداری نیز کمی تنش پسماند در بطن مشاهده شد. تغییرات ضریب رشد صفحه ای برحسب تنش نشان داد که در حوالی فشار بیشینه داخل بطن، ضریب رشد با تقریبا ثابت ماندن تنش به مقدار چشم گیری افزایش یافت.

زمینه و هدف: هایپرتروفی بطن چپ (LVH) عامل خطر مستقل برای مرگ و حوادث قلبی و عروقی می باشد. LVH و اختلال عملکرد کلیوی هر دو علایم آسیب به اندام های انتهایی می باشند. این مطالعه به منظور تعیین همبستگی هایپرتروفی بطن چپ در اکوکاردیوگرافی با یافته های کلیوی در بیماران مبتلا به فشارخون اولیه انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی 102 بیمار مبتلا به پرفشاری خون اولیه بدون بیماری زمینه دیگر که در اکوکاردیوگرافی نیز هایپرتروفی مرکز بطن چپ اثبات شده بود، در مرکز آموزشی درمانی 5 آذر گرگان طی سال های 85-1384 بررسی شدند. آزمایش تجزیه ادرار،BUN  و کراتی نین سرم، سونوگرافی کلیه ها و مجاری ادرار برای بیماران انجام شد. LVH بر اساس LVMI>135g/m² در مردان و  LVMI>110g/m² در زنان تعریف شد. اختلال عملکرد کلیوی از طریق اندازه گیری سطح کراتی نین سرم و ارزیابی پروتئینوری و یافته های سونوگرافی کلیه ها و مجاری ادراری بررسی شد.یافته ها: میانگین سنی افراد 60±8.8 تعیین شد. 59 نفر نوع خفیف، 36 نفر نوع متوسط و 7 نفر به نوع شدید LVH مبتلا بودند. انحراف معیار و میانگین کراتی نین و BUN به ترتیب 1.09±1.12 و 20.6±10.76 میلی گرم در دسی لیتر تعیین شد. این مطالعه نشان داد که با افزایش شدت LVH مقدار آسیب کلیوی افزایش یافته است. بین وجود اسکار در سونوگرافی و شدت LVH در اکوکاردیوگرافی رابطه معنی داری وجود داشت (P<0.05).نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که درصد بالایی از بیماران مبتلا به فشارخون اولیه به آسیب کلیوی مبتلا هستند وBUN ، کراتی نین و وجود اسکار در سونوگرافی می تواند مارکرهای مناسبی برای شناسایی آسیب اندام های انتهایی ناشی از فشارخون و میزان کنترل آن باشد.

هدف از تحقیق حاضر تاثیر سه شیوه تمرینی بر بیان ژن TGFB1 و VASH-1 در بافت بطن چپ رت های ویستار بود. مواد و روشها: 40 سر موش ویستار8 هفته ای با میانگین وزن33+237 گرم در محیطی کنترل شده نگهداری و به صورت تصادفی در5 گروه 8 تایی قرار گرفتند. برنامه های تمرینی به مدت 8 هفته و هفته ای 3 جلسه با شدت مشخص بود. تمرینات هوازی شامل 47 دقیقه دویدن با شدت متوسط VO2MAX 65 % بر روی تردمیل بود. تمرین HITشامل دویدن با سرعت 2 متر در دقیقه با شیب فزاینده بر روی نوار گردان و تمرینات HIIT شامل 4 وهله تناوبی شدید با شدت 90تا 100درصد VO2MAX و چهار وهله تناوبی کم شدت 50 تا 60 درصد VO2MAX انجام شد. گروه کنترل پایه در هفته اول و پس از استقرار تحت جراحی و بافت برداری قرار گرفت گروه های دیگر پس از آخرین جلسه تمرینی تشریح و سپس بافت قلب آن مورد بررسی قرار گرفت. تغییرات برون گروهی توسط آنالیز واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری0/05 ≥ P مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. یافته ها: 1-نتایج نشان می دهد 8 هفته تمرین MIT (001/0 ≥ P)، HIT (001/0≥ P)، HIIT(001/0≥ P) باعث افزایش معنادار بیان TGF-β1در بطن چپ موش های نرویستا ر شد 2-نتایج تحقیق حاضر کاهش معنی دار بیان ژن VASH-1 بین 5 گروه پژوهش نشان می دهد(د(0001/0 (P<. نتیجه گیری: بنظرمیرسد تمرین منظم پتانسیل اثر گذاری در افزایش هایپرتروفی قلب با افزایش TGF-β1 کاهش VASH-1 در رت های نزاد دارد

مقدمه: کاردیومیوپاتی هایپرتروفیک شایع ترین بیماری ژنتیکی قلب است. این بیماری می تواند با عوارض خطرناکی همراه باشد. هدف از این مطالعه بررسی یافته های اکوکاردیوگرافی در بیماران دچار کاردیومیوپاتی هایپرتروفیک می باشد. روش کار: در این مطالعه 58 مورد از گزارشات اکوکاردیوگرافی بیماران مراجعه کننده به کلینیک اکوکاردیوگرافی بیمارستان قایم از ابتدای سال 1393 تا پایان سال 1397مورد بررسی قرار گرفته است. پس از بررسی و دسته بندی اطلاعات در گزارشات اکوکاردیوگرافی بیماران، این داده ها وارد نرم افزار SPSS نسخه 22 شد و تجزیه و تحلیل آمار ی صورت گرفت و سطح معنی دار، کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. نتایج: شایع ترین فنوتیپ هایپرتروفی در بیماران فنوتیپ anterolateral (8%/44) بود. در بیماران با انسداد خفیف و همچنین انسداد شدید خروجی بطن چپ، 60% فنوتیپ anterolateral داشتند. از بین بیمارانی که نارسایی دریچه میترال داشتند در %6/69 موارد، علت ایجاد آن حرکت قدامی لتها حین سیستول بود. در این مطالعه %8/21، %6/23 و 20% بیماران به ترتیب بزرگی خفیف، متوسط و شدید دهلیز چپ داشتند. شدت بزرگی دهلیز چپ با میزان اختلال دیاستولیک در بیماران ارتباط معنی داری داشت (P<0. 001). نتیجه گیری: از آنجایی که نوع anterolateral شایعترین فرم درگیری در HCM بشمار آمده و با انسداد راه خروجی بطن چپ و نارسایی میترال بیشتری همراهی دارد لذا روند ارزیابی و فالواپ این فرم از درگیری باید با دقت نظر بیشتری صورت گیرد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

محاسبه پارامترهای طبیعی قلب در حیوانات سالم برای ارزیابی بهتر و دقیق تر ساختار و عملکرد قلب و تشخیص بسیاری از ناهنجاری ها و بیماری های ناشی از عملکرد نامناسب دستگاه قلبی عروقی، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. دراین تحقیق تعداد 10 راس گوسفند سالم نر نژاد لری - بختیاری با سن حدود یکسال و وزن 3±42 کیلوگرم انتخاب شدند. اکوکاردیوگرافی در مد روشنایی و حرکت از فضای بین دنده ای چهارم و پنجم در نماهای طولی و عرضی تهیه شد. در این تحقیق میانگین اندازه بطن چپ در زمان سیستول و دیاستول به ترتیب 1.35 و 3 سانتیمتر، اندازه دیوار آزاد بطن چپ در زمان سیستول و دیاستول به ترتیب 1.73 و 1 سانتیمتر، اندازه دیوار بین بطنی در زمان سیستول و دیاستول به ترتیب 1.53 و 0.97 سانتیمتر و میزان کسر کوتاه 54.78% تعیین گردید.

مقدمه: افزایش سطوح سرمی FGF23، با هایپرتروفی بطن چپ در ارتباط است. احتمالا افزایش آنزیم مبدل آنژیوتانسین به عنوان عاملی در بیماری های قلبی- عروقی نقش دارد و به طور منفی ساختار و عملکرد عضله قلبی را تحت تاثیر قرار می دهد و منجر به یک القای هایپرتروفی کانسنتریک پاتولوژیک می شود. هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی تاثیر 12 هفته تمرینات هوازی، بر سطوح پلاسمایی سرمی FGF23، ACE و هایپرتروفی بطن چپ در زنان مسن مبتلا به پرفشارخونی است.روش بررسی: در این مطالعه 20 زن مسن با دامنه سنی 70-50 سال انتخاب و به روش کنترل شده تصادفی بر اساس درصد چربی و شاخص توده بدنی به دو گروه 10 نفره (کنترل و تمرین هوازی) تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل تمرینات هوازی از نوع فزاینده بود که سه3 جلسه در هفته و به مدت 12 هفته اجرا شد. قبل از شروع تمرینات و 24 ساعت پس از انجام آخرین جلسه، نمونه های خونی جمع آوری و اکوکاردیوگرافی قلب انجام شد. ارزیابی داده ها با استفاده از آزمون t وابسته و t مستقل، در سطح معنی داری P<0.05 انجام شد.نتایج: طبق نتایج به دست آمده، تغییرات معنی داری در میزان ضخامت دیواره بطن چپ (p=0.0001) و سطوح سرمی ACE در بین پیش آزمون- پس آزمون گروه تمرین هوازی مشاهده شد (p=0.0001)، اما تفاوت معنی داری بین FGF23 گروه های تمرینی و کنترل مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد فعالیت ورزشی هوازی با تاثیر مثبت بر عملکرد قلب و سطوح سرمی ACE می تواند به طور بالقوه ای اختلال عملکرد قلب را که با هایپرتروفی بطن چپ همراه است، معکوس کند.

زمینه و هدف: هایپرتروفی بطن چپ ناشی از فشار خون بالا فاکتور خطر مستقل نارسایی قلبی و مرگ ناگهانی است. پیشرفت هایپرتروفی عضله قلب با فعال شدن مسیرهای آپوپتوتیک در این سلول ها همراه است. تروپی سترون آنتاگونیست گیرنده 3-HT5 است که مطالعات اخیر اثرات محافظت قلبی آن را نشان داده اند. هرچند مکانیسم های مسیول این اثرات ناشناخته اند. هدف از این مطالعه، بررسی اثر تروپی سترون بر میزان نسخه برداری فاکتور ناتریورتیک BNP بعنوان مارکر هایپرتروفی و بیان ژن های پرو-آپوپتوتیک BAX و BAD در قلب هایپرتروف شده موش صحرایی است. روش ها: 24 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به گروه های زیر تقسیم شدند: 1-گروه کنترل شامل حیوانات دست نخورده 2-گروه هایپرتروفی بدون درمان 3-گروه هایپرتروفی دریافت کننده تروپی سترون با دوز روزانه 3 میلی گرم بر کیلوگرم به مدت 21 روز 4-گروه تروپی سترون که بدون مداخله جراحی صرفا دارو را به مدت 21 روز دریافت نمودند. مدل هایپرتروفی بطن چپ توسط جراحی و تنگی آیورت شکمی القا شد. بیان ژن های هدف توسط تکنیک Real-time PCR اندازه گیری شد. یافته ها: در گروه هایپرتروفی بدون درمان سطح BNP mRNA در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت (0/001 > p). در گروه تروپی سترون + هایپرتروفی سطح BNP mRNA در مقایسه با گروه بدون درمان بطور معنی داری کاهش یافت (0/05 > p). سطح BAD mRNA در بافت عضله قلب گروه هایپرتروفی افزایش یافت (0/001 > p). تیمار با تروپی سترون سطح BAD mRNA را نسبت به گروه هایپرتروفی به طور معنی داری کاهش داد (0/001 > p). تغییرات بیان BAX در هیچ یک از گروه های آزمایش از نظر آماری معنی دار نبود. نتیجه گیری: تروپی سترون می تواند از پیشرفت هایپرتروفی القایی فشار خون بالا به نارسایی قلبی حداقل تا حدی با کاهش بیان BAD جلوگیری کند.

سابقه و هدف: طولانی شدن کمپلکس QRS در جریان بلوک کامل شاخه چپ (LBBB) با افزایش مرگ و میر در بیماران قلبی همراه است. با بررسی نوار قلبی از نظر میزان طولانی شدن QRS و محور قلب شاید بتوان بعنوان معیاری برای بررسی احتمال نارسایی شدید سیستولیک بطن چپ استفاده نمود.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی که در بخشهای CCU و درمانگاه بیمارستان بهشتی انجام شد، تعداد 150 بیمار با تشخیص بلوک کامل شاخه چپ تحت مطالعه نوار قلبی و اکوکاردیوگرافی کامل قرار گرفتند و ارتباط بین زمان QRS، انحراف محور به چپ (LAD) و کسر جهشی بطن چپ قلب (EF) (به روش Simpson) بررسی شد. داده ها در نرم افزار آماریSPSS (Version 13.0) و با استفاده از تستهای آماری t-test و Chi-square و مدل سازی Linear regression دو مرحله ای تحلیل شدند.یافته ها: میانگین سن و جنس بیماران برحسب مدت زمان کمپلکس QRS و انحراف محور به چپ با یکدیگر مشابه بود (NS). میانگین و انحراف معیار کسر جهشی در دو گروه بیماران برحسب طول مدت QRS و در دو جنس با یکدیگر متفاوت بود (در گروه بیشتر یا مساوی 160 میلی ثانیه، %54.50±1055 و در گروه کمتر از 160 میلی ثانیه (p<0.001, %23.89±5.47. این میانگین بر حسب انحراف محور به چپ معنی دار نبود (NS). ضرایب همبستگی پیرسون بین کسر جهشی و انحراف محور به چپ (r=0.378; p=0.006) و بین کسرجهشی و طول مدت (r=0.926; p<0.000) بودند. نتیجه گیری: طول مدت کمپلکس QRS در حضور بلوک کامل شاخه چپ قلب، ارتباط معکوس قوی با کسر جهشی بطن چپ داشته و لذا بلوک کامل شاخه چپ در صورت QRS بیشتر یا مساوی 160 میلی ثانیه می تواند بعنوان معیاری مفید جهت پیشگویی نارسایی سیستولیک شدید بطن چپ باشد.

این مطالعه بصورت توصیفی- مقطعی با هدف بررسی اثرات هیپرلیپیدمی بر عملکرد دیاستولیک بطن چپ انجام گرفت. افراد مورد مطالعه 100 نفر مرد سالم بین سن 25 تا 40 سال بود. اطلاعات لازم بوسیله اکوکاردیوگرافی داپلر، تست ورزش و هم چنین آزمایشات بیوشیمی خون جمع آوری گردید. نتایج نشان داد که در 30% بیماران میزان تری گلیسیرید سرم بالاتر از 200 میلی گرم در دسی لیتر، 49% کلسترول بالاتر از 200 میلی گرم در دسی لیتر و 63% کلسترول HDL کمتر از 40 میلی گرم در دسی لیتر و 33% LDL بالاتر از 130 میلی گرم در دسی لیتر داشتند. نسبت E/A در 56% بیماران کمتر از 1.5 (غیر طبیعی) بود. در این مطالعه نشان داده شد که رابطه بین تری گلیسیرید و کلسترول با اختلال عملکرد دیاستولیک بطن چپ (کاهش نسبت E/A) قابل ملاحظه است (P<0.005 و P<0.00012).افزایش تری گلیسیرید بالاتر از 200 میلی گرم در دسی لیتر احتمال اختلال عملکرد دیاستولیک بطن چپ را 4.5 برابر افزایش می دهد و به ازای افزایش هر 37 واحد به مقدار کلسترول خون احتمال اختلال عملکرد دیاستولیک بطن چپ 2 برابر می شود. ضریب همبستگی بین کلسترول و نسبت E/A معادل r2=0.12 بود که نشان داد 12% از تغییرات عملکرد بطن چپ به مقدار کلسترول تام سرم بستگی دارد.